Slovenië en Kroatië

Ik vraag me momenteel stevig af wat ik hier doe in Pardubice... Oké, er zijn nog wat schoolse zaken die afgehandeld moeten worden, dat is helemaal waar. Maar... ik wil terug naar Kroatië! Het was daar erg goed vertoeven. Donderdagochtend vertrokken we - Rafa uit Spanje, Rui uit Portugal, André uit Brazilië en ikzelf dus -met de auto van Rui (van z'n vader) vanuit Pardubice. Via Brno, Wenen, Graz en Maribor arriveerden we laat in de middag in de Sloveense hoofdstad Ljubljana. Hier hadden we voor één nacht vier slaapplaatsen geboekt in een hostel in hartje binnenstad. Nu ben ik al een keer of wat in Ljubljana geweest, maar ik moet zeggen dat de stad er deze keer erg mooi bij lag. Ondanks dat het toeristenseizoen nog niet is begonnen, was het al vol met vakantiegangers op de terrassen.

's Avonds de nodige terrasjes en kroegen bezocht, Anja - een vriendin van Nina, een Sloveense hier in Pardubice - ontmoet en met haar wat pilseners gedronken, om af te sluiten in Bachus en tenslotte de hippe discotheek Global, op het dak van een hoog flatgebouw. De biertjes zijn daar wel wat duurder, maar de entourage is er dan ook naar. Hier nog wat spelers van het nationale handbalteam van Slovenië ontmoet, om vervolgens in de vroege uurtjes weer naar ons hostel terug te keren.

De volgende dag, vrijdag, was het tijd om Ljubljana te verlaten: op naar de zee! En de zee zagen we voor het eerst zo'n tien minuten voorbij de grens tussen Slovenië en Kroatië. Vlakbij Rijeka de snelweg af, want Rui wilde de zee voelen. Na deze korte tussenstop reden we langs de kustweg van Rijeka tot aan Senj, waar ik een aantal jaren terug nog met Peter Koekoek een nacht op straat heb doorgebracht omdat alle hotels volgeboekt waren en er geen camping in de buurt was - alwaar we een tijdje pauzeerden aan de haven. Tijd om čevapčiči te eten, want ik rammelde inmiddels van de honger.

We verlieten Senj - en de kust - om de nieuwe snelweg op te zoeken die ons verder zuidwaarts zou brengen. Destination Trogir, vlakbij Split. Het was niet druk op de snelweg, die er overigens zijn mag, petje af! Doorrijden geblazen dus... Rond een uur of negen waren we in Trogir. Ondanks het feit dat het al donker aan het worden was, was de eerste indruk van het stadje erg fraai. Na een tijdje zoeken en verdwalen vonden we dan toch ons appartement. Hier werden we erg gastvrij ontvangen door de zeer charmante dochter van de eigenaar.

De volgende dag, zaterdag, was het dan zover: naar de zee! Op loopafstand van ons comfortabele appartement was een rustige baai... op een strandtent na geen voorzieningen, maar relaxed was het er wel! De zee lag er goddelijk bij, zo mooi helder blauw van kleur en al lekker op temperatuur... gewoon genieten geblazen! De hele middag zo'n beetje rondgebracht in en rond het water. 's Avonds naar Split, waar het vrouwelijk schoon om je vingers bij af te likken was, ongelooflijk! We waanden ons in het paradijs, op een gegeven moment begonnen we het spelletje wie het eerste lelijke gedrocht kon vinden. Mission failed!!! Jammer genoeg waren we erg moe, en bovendien had Rafa te kampen met flinke kiespijn, dus keerden we te vroeg terug naar ons onderkomen in Trogir.

Zondag was het weer wederom fantastisch, de zon stond al hoog aan de hemel te pronken toen wij ons onderkomen verlieten. Ditmaal met de auto naar het stadje Trogir gereden, daar een boottochtje gemaakt naar het strand, dit was erg mooi. Het strand lag er prachtig bij en hier waren golven, in tegenstelling tot de kalme baai bij ons appartement. Ik aarzelde niet en rende linea recta de Adriatische Zee in... heerlijk! Je zou er maar een eigen huis hebben... mocht ik ooit een goede baan hebben, dan gaat het er wellicht nog een keer van komen. Zo'n mooie kust, met zulke mooie stadjes, de palmbomen en de mooie baaien, de Kroaten kunnen trots zijn.

Zondagavond was het tijd voor een bezoek aan een restaurant. Uiteraard het moment om ons goed te doen aan al het goede dat de Adriatische Zee te bieden heeft: een visplate dus. Mossels, inktvis, garnalen, kreeft en vis. Het smaakte me erg goed. De serveerster was erg aardig en hetzelfde gold voor onze Oostenrijkse buren. Zij waren hier met hun boot, en daar lagen er genoeg van in de haven van Trogir, en zeker niet de meest lullige scheepjes! De vriendelijke Oostenrijkers bestelden zelfs een rondje bier voor ons, nooit verkeerd natuurlijk. Na lang en plezierig getafeld te hebben was het nog tijd voor lokale schnaps, gratis uiteraard. Vervolgens nog een paar biertjes genuttigd op het centrale plein, waar een feest aan de gang was omdat de plaatselijke voetbalclub kampioen geworden was. Hier nog wat Kroaten ontmoet, die erg sympathiek en geïnteresseerd waren. Ook liepen we de lieftallige serveerster weer tegen het lijf, nu had ze uiteraard wel tijd om een drankje met ons te nuttigen. Nadat het feest op het plein was afgelopen, begaven we ons weer naar ons stulpje.

En toen was het maandagochtend - of al middag eigenlijk - en moesten ons appartement verlaten om weer terug te reizen naar Pardubice... Ons uitstapje naar Slovenië en Kroatië was véél te kort. Ondanks dat was het meer dan de moeite waard, ik heb een paar supermooie dagen gehad en wil snel weer terug!!! Wie wil er met me mee? Voor foto's klik hierrr!