Český ráj was funky awesome!

Terwijl het werkelijk loeiheet is in mijn kamer - echt niet uit te houden, morgen hol ik naar de dichtstbijzijnde elektroboer om een ventilator te scoren - klim ik maar even in de spreekwoordelijke pen om verslag te doen van mijn avonturen tijdens de afgelopen dagen. Een uitstapje naar Český ráj (Bohemian Paradise in het Engels, dus de Nederlandse vertaling... inderdaad, heel goed), georganiseerd door de buddies (Tsjechische studenten die activiteiten voor de buitenlandse studenten organiseren) was echt formidabel!!! Echt met volle teugen (!) genoten! Het weer zat erg mee, de organisatie was goed en het gebied was mooi, alles klopte helemaal!

Zondag rond het middaguur vertrok de bus met 31 Erasmus-studenten en 3 buddies vanaf de universiteit naar de camping in Český ráj. De één oogde wat frisser dan de ander, en toch één van de wonderlijkste figuren die hier rondloopt, Audrunas uit Litouwen, had een kater van hier tot Windhoek. Dat was niet geheel verbazingwekkend, de avond ervoor organiseerden Nina (uit Slovenië) en Simona (uit Roemenië) een feest in hun kamer. Erg gezellig, met ook wat drank. En onze Litouwse vriend meende eens flink naar de fles te moeten grijpen: goedkope Tsjechische namaakrum, huisgestookte slivovic, wodka, bier, alles verdween binnen een mum van tijd in het keelgat van deze vogelverschrikker.

Dit kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven en het duurde dan ook niet lang voordat hij dronken en vervolgens stomdronken, wat zeg ik: strontlazarus, door de kamer draalde. Opeens wilde hij met iedereen op de foto om niet veel later continu tegen zo'n beetje alle aanwezigen op te lopen en enkele malen keihard op de grond te vallen en te struikelen over z'n eigen ledematen. Erg vermakelijk, maar toen Audrunas op een gegeven moment gestrekt ging op het bed van de afwezige Andreja (in Slovenië) om daar een tijdje later met veel vertoon van zich af te braken - eerst op de vloer, vervolgens op het dekbed - was de lol er toch echt wel vanaf. Hadden we hem toch maar uit de kamer gezet... maar goed, er was geen land meer mee te bezeilen.

De volgende ochtend lag de kots er nog steeds, en Audrunas vroeg zich af wie er zo vreselijk gekotst had. Toen hem door Nina en Simona duidelijk werd gemaakt dat het toch echt z'n eigen persoontje was die hiervoor verantwoordelijk was, restte hem niks anders dan de boel eigenhandig op te ruimen. Vervolgens stapte hij stinkend en wel de touringcar die ons naar Český ráj zou brengen binnen, niemand die in z'n buurt wilde zitten... heel vreemd!

Na ongeveer anderhalf uur kwamen we uiteindelijk aan op de plaats van bestemming. De buddies hadden knusse cottages voor ons geregeld, alleen om in te overnachten uiteraard. Al was dat overnachten niet heel vanzelfsprekend... Ik deelde het huisje met André, uit Brazilië, en Roberto en Rita uit Portugal. Erg gezellig, maar André snurkte vreselijk luidruchtig en gaat nu door het leven als Simba. Hij had trouwens nog een bijdrage aan de vrolijke sfeer tijdens de trip. Door de hitte was z'n Engels op een gegeven moment naar een wat lager niveau afgezakt en meldde hij dat hij het 'funky hot' vond. Dit ging vervolgens een heel eigen leven leiden, zo werd er onder meer over die funky Lithuanian gesproken, haha! Waar we ook veel lol om hadden was het waterpistooltje, in de vorm van een oranje dinosaurus, dat ik voor het luttele bedrag van 20 kroon op de kop had getikt. Onder de zomerse omstandigheden bleek dit guitige hebbedingetje een geschenk uit de hemel!

Ons driedaagse (twee overnachtingen) verblijf in de Tsjechische heuvels was niet om louter uit te rusten... Vooral op de tweede en derde dag stonden er stevige wandeltochten op het programma. In combinatie met de warmte was dit niet voor iedereen even makkelijk. Sommige leken nog nooit hun benenwagen te hebben gebruikt... een Turkse dame meende zelfs dat er een emergency service voor haar moest worden opgetrommeld. Ze werd, heus waar, naar het ziekenhuis vervoerd alwaar ze een infuus kreeg toegediend... Ook vermoeiend was het gedrag van onze Litouwse metgezel. Tijdens de derde dag bezochten we een ruïne van een oud kasteel. Vlak voordat we naar deze ruïne wandelden, hadden we al een restaurant bezocht. Maar deze vleesgeworden irritatiebron was na het bezoek aan de ruïne nog steeds wat hongerig en ging dan ook zonder wat te zeggen een restaurant binnen om hier een maaltijd te bestellen. De rest liep uiteraard gewoon verder... na enige tijd constateerde één van de buddies dat Audrunas ontbrak. Er werd even een rustpauze ingelast, Jan (een buddy) keerde terug om Audrunas op te sporen. De aankondiging van de vermissing van Audrunas door buddy Štěpán was hilarisch: "Audrunas is lost, any complaints?"

Verder was het vooral erg gezellig en sfeervol. De kampvuren op beide avonden waren een belangrijk onderdeel van ons verblijf op de camping, ik had mijn draagbare radio mee en op de tweede avond kwam er een Belgische onderwijzer - er was een Belgische school neergestreken op de camping - zich bij ons kampvuur melden om vervolgens een optreden te verzorgen met zijn gitaar, zang en mondharmonica. Dit droeg beslist bij aan de sfeer, de meeste nummers die hij ten gehore bracht waren bekend en dus kon er volop worden meegezongen. Natuurlijk werd er gedronken, geouwehoerd en gelachen, helemaal top! Dinsdag keerden we vroeg in de avond weer terug richting Pardubice, in de bus zag iedereen er erg moe maar vooral heel voldaan uit. Echt de beste trip tot nu toe... ik heb geweldig genoten!

DJ Wimovic in da house!

Goed, ik kan hier de eerste dagen niet meer stuk. Gisteren een feest georganiseerd hier in Dýdy Baba, de bar-dancing vlakbij de universiteit, en het was een doorslaand succes. Daar had ik stiekem al op gerekend, maar het blijft natuurlijk altijd de vraag hoeveel mensen er komen opdagen. Het overtrof echter alle verwachtingen. Het was karaoke avond, officieel the Sing-A-Long Party genaamd. Dus mijn kerncentrale (insiders weten dat dit mijn dierbare computer is) aangesloten op de beamer en vervolgens de lyrics op het grote scherm, een beproeft recept dat gisteren helemaal aansloeg! De eigenaar was zo enthousiast dat hij de hele avond bleef, op het laatst was hij nog bezopen ook. Hij wilde gelijk een nieuwe datum prikken voor een feestje als deze. En al die superenthousiaste reacties - gisteren, maar ook vandaag - zijn de beste waardering die je kunt krijgen... al waren de gratis drankjes die ik van de uitbater kreeg ook niet mis: cuba libre, mojito... vervelend hoor!

Het leuke was dat, toen ik rond een uur of kwart over één vanmiddag naar de mensa ging om daar te eten, een hoop mensen spraken die erg enthousiast waren over het feest. Of ik het alsjeblieft nog een keer wilde doen was de meest gehoorde reactie. En daar doe je het voor! Maar de sfeer was dan ook echt top en uiteraard 'zongen' de mensen die het hardst riepen absoluut niet te gaan zingen na een paar biertjes vrolijk mee! En aan het eind van de avond werd ik zelfs gejonast, DJ Wimovic had het helemaal gemaakt.

Nu is het zaak beide benen op de grond te houden... Grapje natuurlijk, het was gewoon een erg vermakelijk avondje! Voor de rest heb ik nog niet heel veel te melden, behalve dan dat ik gisteren mijn eerste presentatie had (inderdaad, die eigenlijk al een week eerder had moeten plaatsvinden) en dat dit erg goed ging. De docente was erg tevreden! Voor komende week staan er drie presentaties op de agenda, dus dat wordt even doorwerken voor me... maar dat mag ook wel een keer. Tot mijn volgende post!

Sloveens bezoek en American Culture

Het aloude cliché 'geen nieuws is goed nieuws' gaat weer eens op. Ik heb me de afgelopen tweeëneenhalve week niet verveeld, maak jullie je maar geen zorgen! Willem vermaakt zich nog prima in het Tsjechische. Vooral het afgelopen weekend (inclusief maandag) was een groot feest! Een paar vrienden en de broer van Nina (uit Slovenië) waren een aantal dagen op bezoek en dat ging niet geheel onopgemerkt aan ons voorbij. Als klapper op de vuurpijl mag toch wel de dansact van Erna genoemd worden... We waren in de Gimlet, de stripclub, en plotsklaps sprong deze geheel niet onaantrekkelijke blonde verschijning op de bar en begon gezellig mee te dansen met de schaars geklede paaldanseres. Wij allemaal natuurlijk juichen, kreeg ze ook nog eens een briefje van 1000 kroon (zo'n 35 euro) onder haar broek geschoven... ik ga vanavond de foto's van dit weekend scoren, ik ben benieuwd hoe die eruit zien. Erg goed, waarschijnlijk!

Afgelopen weekend was een lang weekend, 1 mei (dinsdag j.l.) is hier een feestdag, en vandaar dat de maandag gemakshalve ook maar tot vrije dag was bestempeld. Maandagavond hier flink gefeest in Dýdy Baba, waar we drastisch de beest hebben uitgehangen. Vooral de Slovenen, zij droegen er zeker aan bij dat de sfeer fiks werd opgeschroefd. Uiteraard deed ik ook een duit in het zakje. Net zoals woensdagavond trouwens... maar net toen ik besloten had om redelijk op tijd de tent te verlaten besloot één van de Poolse dames met wie ik de volgende ochtend om 9:00 uur een presentatie voor American Culture zou hebben dat we best nog even terug konden, het was immers zo gezellig. Dus zijn we maar weer teruggekeerd in Dýdy Baba om verder te feesten, dit kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven. Niks geen presentatie om 9:00 uur... ik heb gelijk maar besloten dat we komende woensdag niet uitgaan en ik heb de docente een mailtje gestuurd met daarin de volgende tekst:

Dear Ms Bubikova,

We would like to apologize for our absence this morning. We were supposed to have our presentation, but due to some Erasmus student-related circumstances we were not able to attend your seminar. As we intended to use the projector which you reserved for us, we feel sorry for our absence. Is it possible to try it next week once again? This time we will show up. If possible we would like to use the projector.

Best regards and a good weekend,

Wim van Wegen
(also on behalf of Magda Medrek and Justyna Lipka)

Dit mailtje kon gelukkig worden gewaardeerd door de docente, ze heeft inmiddels laten weten dat het geen probleem is dat we onze presentatie volgende week doen. Het wordt sowieso een vrij drukke maand voor me, ik heb een vijftal tentamens en hetzelfde aantal presentaties. De meeste vakken zijn echter nog steeds interessant. Alleen tegen het tentamen voor Environmental Economics zie ik op, maar dat is ook zo gruwelijk interessant.........

Zaterdag 21 april hebben we met een groep van ongeveer twintig luitjes een geslaagde trip gemaakt naar het stadje Litomyšl, dat met recht pittoresk te noemen is. Je waant je echt in een sprookje: kastelen, prachtige huizen, een mooi park, meer dan de moeite waard. In de bus heen en terug was erg gezellig, en alle koolzaadvelden staan in bloei (rijkelijk vroeg, als je het mij vraagt), wat de trip nog aantrekkelijker maakte.

Hoewel ik in Tsjechië zit, wil dat natuurlijk niet zeggen dat ik het nieuws uit Nederland niet volg. Ik heb een internetconnectie op m'n kamer, dus het nieuws haal je binnen een vloek en een zucht binnen. Ik zag foto's van Koninginnedag met een koekhappende prinses en een sjoelende W.A. en ik rook een doordringende spruitjeslucht. Wel jammer dat ik de Elfdorpensteptocht in Bant heb moeten missen, ik heb vernomen dat het weer ernstig gezellig was! En een zeer verdienstelijke tweede plaats voor de Banter formatie, klasse jongens. Ook zijn de voetballers van Bant 1 kampioen en gepromoveerd naar de derde klasse, dat stemt me ook blij. Een mooier afscheid had Evert natuurlijk niet kunnen krijgen! Uiteraard feliciteer ik ook het 4e met het kampioenschap, en is het lijfsbehoud voor de (op te heffen) A-junioren een prestatie die er wezen mag. Een mooi afscheid voor Henk, lijkt me zo.

Goed, ik ga me op het weekend concentreren, ik heb besloten om het maar eens kalm aan te doen. Even wat minder feestjes, even de batterijen weer een beetje opladen. En dit weekend maar eens niet naar Hany Bany, daar ben ik nu even fed up mee... hou jullie haaks en tot de volgende bijdrage maar weer!