Het opgerolde egeltje Nederland

Vrijdag ben ik altijd vrij, vandaar dat ik nu op m'n kamertje zit en maar weer eens achter de computer kruip om wat van me te laten horen. De eerste maand hier zit er alweer op, de tijd gaat toch sneller dan je denkt! Eerlijk gezegd vliegt de tijd voorbij. Natuurlijk is dat een goed teken, ik verveel me hier tot op heden dan ook geenzins. Morgen ga ik met nog een aantal mensen - Portugezen, een Braziliaan, en nog een paar andere lieden - naar Boedapest. Boedapest is naar verluid een geweldige stad, en het weer schijnt vanaf zondag ook nog eens helemaal perfect te zijn. We verblijven vier nachten in één of ander goedkoop hostel (€ 9,- per nacht, vierde nacht gratis!) en voor de rest zullen we ons ongetwijfeld vermaken. Ik werd gevraagd door een Portugees, Roberto, en zijn vriendin. De treinreis is ook prima te betalen, dus waarom ook niet? Woensdag zal ik weer in Pardubice terugkeren, en dan kruipen we natuurlijk weer braaf in de schoolbanken.

De eerste maand is dus uitstekend bevallen. Grootste voordeel voor mij is dat het leven hier goedkoop is voor een Nederlander. Bovendien blijkt dat ik - mocht ik het mezelf ooit onmogelijk maken om nog in Bant te verblijven, haha - mij prima ergens anders kan vestigen vanaf punt nul. Toch een geruststellende gedachte! Maar voor de mensen die nu juichend door de kamer rennen: ik kom écht wel terug!

Wie ik ontzettend mis als kiespijn is Geert Wilders. Af en toe verneem ik hier wel eens wat van Geert, het is tenslotte 2007 en internet is bij uitstek het venster op de wereld, en dan ben ik blij dat ik hier zit. Droevig dat mensen het überhaupt in hun hoofd halen om op deze populistische 21-eeuwse replica van Wolfgang Amadeus Mozart te stemmen. Ik wil niemand beledigen, maar mensen die op hem stemmen zijn weggezakt in de Nederlandse klei en leven in een klein, in zichzelf gekeerd wereldje. En zo zie ik Nederland helaas momenteel ook. En dat terwijl we gedurende eeuwen bekend stonden als dat tolerante landje, de poort van Europa.

De atmosfeer, die zich de laatste jaren vooral tegen Europa richt, tegen de islam en tegen buitenlanders in het algemeen, staat mij totaal niet aan. Voor mensen - en helaas zijn dat vooral ook veel jongeren - die alle buitenlanders het land uitwensen en zich verkrampt als een slak in hun huisje dat Nederland heet - het veilige baken! - terugtrekken heb ik een tip: ga ook eens voor langere tijd naar het buitenland en ontmoet verschillende nationaliteiten en culturen. Zo zit hier momenteel een grote groep Turkse studenten, ik schat een aantal of dertig. Deze blijken na een maand toch allemaal erg aardig en sympathiek te zijn. Wie gaat er in Nederland wel eens met een Turk om? In het dorpje Bant sowieso (bijna) niemand... Het zijn louter vooroordelen die overheersen, en dat is een verdrietige zaak.

Begrijp me niet verkeerd, ik zie ook wel dat er een hoop problemen zijn met de allochtonen in onze samenleving, maar door de huidige instelling van veel mensen worden die problemen echt niet opgelost. En Geert tovert ook niet ineens als Cillit Bang alle problemen weg, deze populistische - oeps, ik demoniseer! - politicus constateert de problemen, maar komt vervolgens niet met fatsoenlijke oplossingen. Hoewel... de dubbele nationaliteit van bewindspersonen is natuurlijk een onoverkomelijke kwestie, ze zijn niet loyaal aan het NederlandsCHe volk... Geert wel, Geert is een onvolprezen patriot die ons volk redt van de ondergang en voorkomt dat ons Bataafse rijk wordt opgeslokt door het grote monster Europa en de 24-koppige vuurspuwende islamosaurus. Hulde!

Ik verwijt niemand wat, we zijn allemaal mensen en de mens is zwak. Hoeveel fouten en bedenkelijke acties heb ik zelf wel niet op mijn naam staan? Ik constateer alleen dat het door mij zo geliefde Nederland zich ontwikkelt in een richting die mij zorgen baart. Verder no hard feelings, nogmaals, ik kom in de zomer gewoon weer terug naar de polder!

Oké, ik heb van me laten horen... Nu ga ik ga even de stad in om de nodige inkopen te doen. Ik heb zin in de komende dagen, en hopelijk blijven de kosten beperkt. Ik hou jullie op de hoogte, en ik zal nu eindelijk eens zorgen dat jullie binnenkort een hoop foto's kunnen aanschouwen. Als ik terug ben uit Boedapest zal ik beslist weer een bijdrage leveren aan mijn weblog, en dan gaat het gewoon weer over mijn beslommeringen hier! Tot dan!!!